Άρχισα κάθε πρωί
να ρίχνω τις στιγμές της γης
σ’ εκείνο το ποτάμι
όλα ζωντανά τόσο όμορφα
κύλησαν σαν αστραπή
και στ’ άλλο το ποτάμι
τις ρούφηξαν λούλουδα της γης
άνθισαν περιβόλια
κι ότι περίσσεψε από χθες
στο σβήσιμο του ήλιου
χύθηκε μες σε θάλασσα
και πήρε του ουρανού το μωβ
οι αναμνήσεις, όνειρα μωβ
στο τέταρτο του ρόμβου
της ψυχής μας
να έρχονται σε χαμόγελο στιγμής
ή στάλα βροχής το μεσημέρι
και μοιάζουν κι οι δικές μου
ΑπάντησηΔιαγραφήστιγμές ζωής που ταξιδεύουν
στα νερά του ποταμού,
κι ανοιξιάτικες εικόνες
που αναζωογονούν
το άλλο ποτάμι...
και πήραν χρώμα τα όνειρα
μέσα απ΄τις δικές σου λέξεις,
ποιήτρια,
με αποχρώσεις
μωβ αναμνήσεων!!!!
πολλά φιλάκια με υπόκλιση στο τέταρτο του ρόμβου της ψυχής :))))
μια στάλα ζωής... μια στάλα βροχής... νιφάδες μωβ του χιονιού...
ΑπάντησηΔιαγραφήας έρθουν... φτάνει μόνο να έρθουν...
φιλί αστραπής!
όμορφες και οι στιγμές
ΑπάντησηΔιαγραφήφυλαγμένες καλά κι οι αναμνήσεις γιατί είναι η περιπέτεια της ζωής μας! φιλιά
μωβ τα όνειρα, όμορφες οι στιγμές, κι οι αναμνήσεις οι πιο πιστοί μας σύντροφοι σ' αυτό το πέρασμα, σ' αυτό το ταξίδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά και την καληνύχτα μου
ღ oneiremata ღ,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο νερό
ο αέρας
η γη
ο ήλιος
η σελήνη
κινείται
σε αποχρώσεις
μωβ!!
φιλιά!
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφή...σαν φιλί που στέλνει ο άνεμος
στις άκρες των χειλιών μας!!!
όμορφη καληνύχτα!
Silena,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι μοναχικές αποσκευές μας
για την συνέχεια του ταξιδιού...
Silena,
καλώς- όρισες στα μωβ...
μια όμορφη καληνύχτα!
Αναδυόμενες Αφροδίτες από μία Θαλασσα φαινομενικά Ηρεμη που παντα εσωτερικά δονείται!.....
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια.....αναμοχλεύσεις...
~reflection~
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει καμία θάλασσα
να μην κινείται???
φιλιά
κινούμενα!!
Άμμος οι αναμνήσεις μου και σιγά σιγά μικραίνει η θάλασσα και μεγαλώνει η παραλία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μπλε καλησπέρα ήρθε και κάθισε δίπλα σ' εκείνο το ποτάμι με τις αναμνήσεις που έτρεχε κι έριχνε τα μωβ νερά του στο σμαραγδί τής θάλασσας κι όλο αυτό το χαρμάνι των χρωμάτων αναμίχθηκε, μπλέχτηκε με το αφρισμένο λευκό τού κύματος, χτυπήθηκε στα μολυβί βράχια τής ακτής κι ήρθε και ξάπλωσε λαχανιασμένο στην χρυσαφένια αμμουδιά απλώνοντας την τελική του απόχρωση στην αγκαλιά της. Σα θαύμα μοιάζει κι αν δεν με πιστεύετε έχω και μάρτυρες να σας το βεβαιώσουν. Θεός, Γη, Ουρανός και Θάλλασα, όλα σε ένα χρώμα αλαργεύουν αγκαλιασμένα. Είναι το πιο γλυκό χρώμα που έχετε συναντήσει. Είναι το μωβ των ταξιδιών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μια μαγεμένη καλησπέρα...
Γουΐκα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποτε
είναι όμορφα
ενώ βαδίζεις
η άμμος να μεγαλώνει
και να μικραίνει
στα βλέφαρα σου η θάλασσα!
την καλησπέρα μου!
Bd,
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλη μια μωβ
φυγάδεψα
καλησπέρα
για Σένα!!