Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ταξίδι στο όνειρο




στα χείλη μου
άνοιξε πανί
η ανάσα
του ήχου
μιας λέξης
σιωπής

του πάθους
κόκκινο
φιλί
τώρα
με ταξιδεύει
αιώνες τρεις
στου έρωτα
το νότο

απόσταση αναπνοής
στα βλέφαρά μου
ξημερώνει
ανατολή
να έχει
το χρώμα
μιας λέξης
των ματιών σου

ο χρόνος
λύθηκε!

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

νύχτας σιωπές


















 
στροβιλίζω  στιγμές
του χρόνου σκιές
σαν να ήτανε, χθες
Ψυχή μου!

του ήλιου εμμονές
χωρίς ενοχές
μου έλειψε, πες
Ζωή μου!

ορχιδέες μαβιές
της νύχτας σιωπές
άρωμα ευχές
Δος μου!



Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Συναισθήματα




Λυγμός! ο πόνος…
αχ!         η ελπίδα…
ανάσα!   η ζωή...
            χαρά μου...
μες σε κορδέλες
           μετάξια...
          σιωπή

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ζωή


















 
σε  φούρια κύματα
μέσα έσβησες
τον ήλιο
κόκκινο

νύχτα βουβή
άνοιξα πανιά
σε ταξιδεύω
αέρας κινεί στην ανάσα μου
μια λέξη
ζωή!

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

play back!


















οι θύμησες...
έχουν θαφτεί...
κάτω από τόνους υποκρισίας
με  τραγούδια δίχως ήχο....
κάτι
σαν play back!

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Το σαλιγκάρι κι η βροχή





Ξημερώματα να ξεγλιστρά
δίπλα σ ένα φαρδύ ποτάμι
ένα μικρό σαλιγκάρι ο….!
τριγύρω-γύρω όαση, λουλούδια περιβόλια
χαμόγελα μικρών παιδιών


Πώς σε λένε;
Βροχή!

και που κρύβεσαι και δεν σε βλέπω πάντα;
κρύβομαι μες τον θόρυβο τ' ουρανού.

Θέλεις να πεις, ότι σου αρέσει ο θόρυβος;
όχι απόλυτα, αλλά ο θόρυβος με προκαλεί!

Και που είναι ο θόρυβος και δεν τον βλέπω...
Τον θόρυβο δεν τον βλέπεις πάντα ……
σαν κρύβεσαι στο σπίτι σου
μόνο ακούς….
είναι τα τέταρτα του ρόμβου
που κάνουν τα σύννεφα να περπατούν αντίθετα
και σαν συγκρούονται να βγάζουν φώς!
Τον θόρυβο τον βλέπεις αλλά και τον ακούς!

Τα τέταρτα του ρόμβου, τι είναι;
Στους παλαιούς ναυτικούς χάρτες,
το ανεμολόγιο ήταν ένα ακτινωτό διακοσμητικό διάγραμμα
που έδειχνε τις διευθύνσεις και τα ονόματα των ανέμων.
Αρχικά αποτελούνταν από έναν κύκλο με οκτώ κύριες υποδιαιρέσεις,
τους ανεμόρρομβους ή κάρτες,
που αντιστοιχούσαν στους οκτώ κύριους ανέμους.
Αργότερα προστέθηκαν κι άλλες υποδιαιρέσεις,
που αντιστοιχούσαν στους δευτερεύοντες ανέμους.
Έτσι, κάθε ανεμόρρομβος διαιρέθηκε σε δύο ημιρρόμβια ή μέτζα ή μετζοκάρτα
και κάθε ημιρρόμβιο διαιρέθηκε σε δύο τεταρτορρόμβια ή καρτίνια.

Και μετά;
Μετά τον θόρυβο τ' ουρανού βλέπεις εμένα!
Ψιλή-ψιλή καμαρωτή σε μάρμαρα πλυμένα!

κι οι άνθρωποι ;
εξαφανίζονται...
μη βρέξουν τα παπούτσια τους
που είναι λερωμένα
βγαίνουν τα σαλιγκάρια

ρίχνω νερό βροχή μες σε σχισμές της γης
σε λίμνες και ποτάμια
για να φυτρώσουν τα λουλούδια της
να πιουν τα περιβόλια
να ανθίσουν χαμόγελα μικρών παιδιών

Είσαι ζωή!
Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου για πάντα.

Τι είναι το πάντα;
Είναι η μαγεία που βλέπω αυτή τη στιγμή σε ουράνιο τόξο!


Μάλλον αυτή την στιγμή την επιθυμείς πολύ…
Όσο θα υπάρχει αυτή η επιθυμία σου
θα υπάρχει και η μαγεία της ζωής
θα είναι το πάντα.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Φυγή





σε δάκτυλα τη λέξη σκάλωσα
κι εσύ την αγκαλιά μου

τον ουρανό φυγάδεψα
μες τα πλεκτά μαλλιά μου

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

απάντηση






μισή σιωπή
μισή κραυγή

παράφωνη δημοκρατία
απόγνωσης συκοφαντία
κύμβαλο τρόμου μοναρχία
ηχεί σε ανάσα γης
ελευθερία!
...............

Ως δέσμη λευκού φωτός
σε πρίσμα διαφανές
έχουμε λέξεις
ιστία στ’ όνειρο
πλέει η ελπίδα
λευκή κηλίδα
μικρή πατρίδα!






Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ανασαίνω















 
κι εάν προσπαθούμε
ν’ αγγίξουμε το μηδέν
απλά  προσεγγίζουμε
το κλάμα της γέννησης
σαν ανάσα μιας λέξης
ζωή

κι έχουμε την παρ-αίσθηση
να γεννιόμαστε
ξανά και ξανά
στο παραπέντε
σαν ανάσα μιας λέξης
σιωπή