ξένος

ξένος ο λόγος μου...
ο νους της ψυχής μου πιο μόνος...
σαν να μην υπολόγισα...
πως θα κόστιζε τόσο...
τα κρατήματα της ψυχής...
δεν είναι εξίσωση...
υπερβαίνουν την δύναμη της λογικής...
διαλύουν στον αέρα το φως της...
και ξημερώνει όλο πιο γρήγορα...
δεν λέει να βραδιάσει ακόμη...
και νοσταλγώ τόσο το πέπλο μιας νύχτας...
να απλώσω μακριά τα όνειρα μου...