Του χρόνου το ένα

τo   σήμερα   είναι   το   ένα

το  αύριο  είναι  το πάντα

ανάμεσα  σε  εσένα  κι  εμένα

διαλέγω  του  χρόνου  το  ένα

και  είναι  δικό μου

φίλοι μου,

εύχομαι

δημιουργικά 

να ξεπεράσουμε τον χρόνο

καλή χρονιά!

μικρό -κόσμος

γαλήνη  

δεν  είναι   αναπνοή   

αλλά    ανάσα

και  πόσο  ν’ αντέξει

η  λέξη  

στα  κατακόκκινα

γυμνά μου  χείλη

Ο  μικρό -κόσμος  σου

λιγότερος

από  δέκα  τετραγωνικά  

περιφραγμένος  

στην  αυλή  

του  σπιτιού σου

Σςςςςςςςςςς!

 γρίφοι,  αινίγματα  και  επιφωνήματα

 μες  σε  ανάποδες  γραμματοσειρές  

 γυρεύοντας  το  τελευταίο  γράμμα

 Σςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς...

 σώπασε   της  εμμονής  μου  τον  ήχο

 στη  λέξη

 να μπει  γαλήνη!  

εμμονή σιωπής

η σκιά σου ο φόβος

κι ο ήλιος μου μόνος

σαν εμμονή μιας σιωπής

Σ' ακούω

το ουρλιαχτό σου
πιο δυνατό
από την λέξη μου
που πνίγεται
στη γεύση  σιωπής
σ’ ακούω! 

Φλύαρος ήχος

όσο μεσάνυχτα θα σε ξυπνά η απειλή της αυγής

η ανάσα μου θα δραπετεύει  στον αέρα  του τίποτα

και  στάζει  βροχή στα δάκτυλα μου

σε ηδονή στιγμής

είναι που φεύγεις πριν έρθεις

είναι που έρχεσαι πριν φύγεις

σαν να μην σε χόρτασαν ποτέ τα βλέφαρα μου

σε φλύαρο ήχο μιας νύχτας σιωπηλής

 

άφιξη

αηδονιών
κελάηδημα
σε ανείπωτο χρόνο

κλέβω τον ήχο
στο βάθος των χειλιών μου
Αέρας
κινεί την ανάσα μου
Ζωή