Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ανασύσταση





    •     Δεν διαχειρίζεται ο μικρόκοσμος
          γιατί είναι τεράστιος
          Δεν χωράει η ανάσα την σιωπή
          γιατί ουρλιάζει
          Δεν λησμονείται το χθες
          γιατί είναι σήμερα
          Έμαθα να περπατώ
          διασχίζοντας ρωγμές του χρόνου
          με κόστος μόνο εμένα
          Αποποιούμαι
          το χθες το τώρα το πάντα
          που δεν βασίζεται σε νίκες ή ήττες
          παρά μόνο σ' ένα ή (διαζευκτικό)
          που με διαλύει εντελώς
          να με ανασυνθέσει
          σε μια ανάσα επιστροφής
          ανασύσταση της αντοχής
          με λεπτομέρειες  γαλήνης
          τρικυμία



2 σχόλια:

  1. αυτό το 'αποποιούμαι'
    είναι που κατεβαίνει σαν σπαθιά και λες πως χωρίζει το ένδον σύμπαν στα δυο...
    και η 'τρικυμία' ακροτελεύτιος λίθος... δεν υπόσχεται παρά μονάχα μια νέα αρχή αγώνων...
    με καθήλωσες σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή