Υπάρχω

φτωχοί παλιάτσοι χορευτές
να υπακούν τα βήματα
στην λέξη
"εγώ"
να κυκλώνουν το φως
να βυθίζουν
το τώρα
το αύριο
το ποτέ
σε αιώνιο σκοτάδι
όπου θεός δεν υπάρχει

ματαιοδοξία και φόβος
ζήλια και φθόνος
για ένα καρβέλι
μόνο
"εγώ"
ούτε πόνος
ούτε οργή
ούτε ήττα
ούτε λάθος
μόνο
"εγώ"

ξένα σώματα
οι λέξεις
σαν λείψει το πάθος
ματιά κατά λάθος
σε ροζ μουσικές
μόνο τίποτα
η σκέψη
μαριονέτα ξιπασμένη
σε χρόνο γερασμένη
μόνο θλίψη ντυμένη
μαραμένα λουλούδια
σε φόντο μπορντό

έμεινε νύχτα μόνη
ο ήλιος πιο μόνος
πλανήτης σβηστός
Υπάρχω!

ηλιαχτίδα

μιαν ηλιαχτίδα
δώσε μου

να σου φυτεύω
την άνοιξη!

αχ! έρωτα!

βάλς ονείρων σιωπής
να  θέλουμε
να υπάρξουμε κι οι δυο
σε χίλιες λέξεις και σιωπές
σε λογική μ’ ευαισθησία

αχ! έρωτα
όσο κρατάει
αυτό το αχ!

φεγγάρια βγήκαν στη στεριά
κι ο ουρανός κοιμάται...

ηλιο-βασίλεμα

σα να συλλέγει ο ήλιος
όλα τα χρώματα της μέρας
σ' ένα μοναδικό πίνακα

στο ηλιοβασίλεμα
σε πρόλαβα!

σκαθάρι

ξαπλωμένη στην φύση
αγκαλιά με το τίποτα
και ξάφνου
στα πόδια μου μπροστά
πεσμένο με πλάτη
ανάποδα
ένα μικρό σκαθάρι

να βρίσκω νόημα
στο τίποτα ξανά
και να με βασανίζει
σαν το μικρό σκαθάρι
ώρες αιώνες
να κοιτώ
με δύο χείλη ανοιχτά
να γείρει ο ήλιος μου
στα μάτια του
λίγο δεξιά
χορός απεγνωσμένος

ώσπου
σε μια μικρή σιωπή
το ‘σπρωξα
με το μικρό μου δαχτυλάκι
τι το θελα;

Χάθηκε μες στο άπειρο
σαν μην ακούμπησε ποτέ
τα χέρια του σε γη

Αισθάνθηκα πανευτυχής
κι ας έχασα το θέαμα
που ‘χα παρέα αιώνες!

Παρών

από το ξύπνιο
έως τον ύπνο μας
από τη ζωή
έως τον θάνατο μας
απ’ το εγώ
έως τον ίσκιο μας
εκ του ασφαλούς
απέχουμε
χωρίς ανάσα

μ' έπνιξε...
η φλυαρία
μιας σιωπής

Παρών!

Massive Attack - Two Rocks And A Cup Of Water

"και του χρόνου…"
μα..
η ενηλικίωση
των συναισθημάτων
δεν είναι χρόνος
αλλά δρόμος...