Το σαλιγκάρι κι η βροχή

Ξημερώματα να ξεγλιστρά
δίπλα σ ένα φαρδύ ποτάμι
ένα μικρό σαλιγκάρι ο….!
τριγύρω-γύρω όαση, λουλούδια περιβόλια
χαμόγελα μικρών παιδιών


Πώς σε λένε;
Βροχή!

και που κρύβεσαι και δεν σε βλέπω πάντα;
κρύβομαι μες τον θόρυβο τ' ουρανού.

Θέλεις να πεις, ότι σου αρέσει ο θόρυβος;
όχι απόλυτα, αλλά ο θόρυβος με προκαλεί!

Και που είναι ο θόρυβος και δεν τον βλέπω...
Τον θόρυβο δεν τον βλέπεις πάντα ……
σαν κρύβεσαι στο σπίτι σου
μόνο ακούς….
είναι τα τέταρτα του ρόμβου
που κάνουν τα σύννεφα να περπατούν αντίθετα
και σαν συγκρούονται να βγάζουν φώς!
Τον θόρυβο τον βλέπεις αλλά και τον ακούς!

Τα τέταρτα του ρόμβου, τι είναι;
Στους παλαιούς ναυτικούς χάρτες,
το ανεμολόγιο ήταν ένα ακτινωτό διακοσμητικό διάγραμμα
που έδειχνε τις διευθύνσεις και τα ονόματα των ανέμων.
Αρχικά αποτελούνταν από έναν κύκλο με οκτώ κύριες υποδιαιρέσεις,
τους ανεμόρρομβους ή κάρτες,
που αντιστοιχούσαν στους οκτώ κύριους ανέμους.
Αργότερα προστέθηκαν κι άλλες υποδιαιρέσεις,
που αντιστοιχούσαν στους δευτερεύοντες ανέμους.
Έτσι, κάθε ανεμόρρομβος διαιρέθηκε σε δύο ημιρρόμβια ή μέτζα ή μετζοκάρτα
και κάθε ημιρρόμβιο διαιρέθηκε σε δύο τεταρτορρόμβια ή καρτίνια.

Και μετά;
Μετά τον θόρυβο τ' ουρανού βλέπεις εμένα!
Ψιλή-ψιλή καμαρωτή σε μάρμαρα πλυμένα!

κι οι άνθρωποι ;
εξαφανίζονται...
μη βρέξουν τα παπούτσια τους
που είναι λερωμένα
βγαίνουν τα σαλιγκάρια

ρίχνω νερό βροχή μες σε σχισμές της γης
σε λίμνες και ποτάμια
για να φυτρώσουν τα λουλούδια της
να πιουν τα περιβόλια
να ανθίσουν χαμόγελα μικρών παιδιών

Είσαι ζωή!
Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου για πάντα.

Τι είναι το πάντα;
Είναι η μαγεία που βλέπω αυτή τη στιγμή σε ουράνιο τόξο!


Μάλλον αυτή την στιγμή την επιθυμείς πολύ…
Όσο θα υπάρχει αυτή η επιθυμία σου
θα υπάρχει και η μαγεία της ζωής
θα είναι το πάντα.