Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

καρδιά μου





μπαλόνια χαρισμένα ...
πετούν ανάλαφρα...
σαν να μην τ' αγγίξε ποτέ κανείς....
θαρρώ, πως ο ουρανός συννέφιασε...
μέσα σε χρώμα κόκκινο βαθύ...
και χύνεται σε θάλασσα...
να ταξιδεψει στο κύμα, η ελπίδα μας...
από τη δύση ως την αυγή
!

επί τ΄αυτά







εντός, εκτός
κι επί τ΄αυτά...
κινούμαι...
με τα πόδια...
το αυτοκίνητο...
και κάπου κάπου...
μ΄ένα ποδήλατο.
Στα φλύαρα όνειρα σου...
άφησα αεροπλάνο στη σελήνη...
για να με συναντάς...