Ήλιο - οροφή

ερμητικά
την πόρτα
έκλεισα
σε φωνή
της οργής

στα βλέφαρα μου
άνοιξα
Ήλιο -οροφή

βγήκα στεριά
κενές
οι χούφτες μου
σμιλεύουν
στην άμμο
ανάσα
μια λέξης
όνειρο!

Σταθμός

Σκορπίστηκαν ιστοί της σάρκας μας…
στο βωμό της επιβίωσης…
σαν άδειες βαλίτσες…
σε σταθμό μετεπιβίβασης…
Και βρήκε ανατολή…
τις χούφτες μας βαριές …
με όνειρα που δεν μοιράστηκαν...
ποτέ, πριν την αυγή!